1)Norah Jones-Come Away With Me (2002)
İtiraf ediyorum,Norah Jones'la ancak tanışabildim!Geç olsun güç olmasın mottosundan hareketle; geç kaldığıma üzüldüm biraz.Shoot The Moon, ne güzel şeysin sen öyle.Pek şirin,aşık olunası Norah ablamız da favori kadın müzisyenlerim arasına girdi böylelikle.2)Bob Dylan-At Budokan (1978)
Bob Dylan'ın 78 Martında Rolling Thunder Revue/2 kadrosuyla ünlü Budokan Theater'da verdiği konserin kaydı.Konserleri bilindiği gibi hep farklıdır,şarkılarını dönem dönem farklılaşan sounduna göre hep yeniden yorumlar Dylan.Bu yüzden onun herhangi bir konser kaydını dinlemek,daima merak ve heyecan uyandırır bende.''Bu sefer ....'yı nasıl çalmış acaba?'' gibi düşünceler doldurur beynimi, dinlemeye başlamadan önce.Bu konserde dolu dolu çalmış,bazı şarkıları ise şaşırtıcı biçimde reggea'ye kaymış.Ama 'It's Alright,Ma' ve 'Simple Twist Of Fate' in yorumları cidden şahane.Sonunda dinledim,mutluyum.
3)Queensryche-Promised Land (1994)
Progressive ne güzel şey.Bu albümden 'My Global Mind' favorim.4)BB King-One Kind Favor (2008)
BB King üstadın 2008 Grammy ödüllü albümü.Aslında BB King'i hakkını vererek dinlemedim bugüne kadar,ama bir live'ını dinlemek onu sevmek için yeterli olur sanırım.Bu kayıt da eksiğimi kapatmak için sağlam bir adım.5)Tori Amos-Under The Pink (1994)
Büyülü ses Tori ablanın üçüncü albümü.Uff,cidden insan görünümlü melek bu hatun.Nefesi ve piyanosu birleşince başka bir şeye gerek kalmıyor,bir anda bahsettiği dünyanın bir parçası haline geliveriyorsunuz.Şahane lan.En iyisi 'Pretty Good Year' ve 'Cornflake Girl'ü dinlemeye devam edeyim ben.6)Bryan Adams-The Best Of Me (1999)
Bu yıl tanışma yılı oldu benim için.80'lerin abilerinden Bryan Adams'ı da tanıyabildim sonunda.Best Of'lar tanışmak için ideal aslında,tabi ki söz konusu müzisyenin kariyerini doğru tanımlayabiliyorsa.Bu toplamanın da buna uygun olduğunu düşünüyorum.O dönemleri yaşamak en objektifi,ama öyle bir şansım olmadı ne yapalım;80'ler müziğini pek sevmesem de Bryan Adams bir istisna artık.7)Anathema-Judgement (1999)
Geç olsun, güç olmasın.Bi hüzün çöktü tabi.8)Forrest Gump Soundtrack (1994)
Filminden sonra ancak dinleyebildim.Amerika'nın hemen hemen sembol olmuş tüm şarkıları mevcut bu güzide saundtırekte.Adlarını bilmediğim taş gibi bazı şarkıların adlarını artık biliyorum,örneğin Spider-Man 2'de çalan 'Raindrops Keep Falling On My Head' gibi.Dinlediğim en güzel soundtracklerden biri.Gerçi bu kadar simge şarkının kullanıldığı filmin albümünden başka ne beklenir ki?9)Feridun Düzağaç-FD7 (2010)
Kısaca;Feridun'un diğer işlerine oranla daha hafif görünen,ama ilginç bir şekilde neşeli şarkılar.Dinlenilesi.10)Bob Dylan-The 30th Anniversery Concert Celebration (1992)
Dylan coverlarını pek dinlememeye çalışıyorum.Çünkü aklımda sadece şarkının gerçek sahibinin,Bobby'nin sesi yer etsin istiyorum çoğu zaman.Ama aslında ufuk açıcı birşey,tabi.Babalar çıkıp babalar gibi çalmış,söylenecek çok da şey yok aslında.Johnny Winter'ın Highway 61 yorumu zaten efsane,bunun dışında The O'Jays'in Emotionally Yours ve The Clancy Brothers'ın When The Ship Comes In coverları oldukça hoşuma gitti.Ritchie Havens'ı tanımıyordum,ama Just Like A Woman'ı biraz ruhsuzlaştırmış gibi.Ah,bir de bunları canlı izlemek vardı...
Eh,dinlediklerim arasında hakkında yazabileceklerim bu kadar.
