Bazı insanlar, içlerinde birden fazla kişi bulunduracak kadar güzeldirler.
İçleri içlerine sığmaz. Sadece bir insan bedeni, o birkaç hayat için küçük gelir. Dışarı akmak, vücut bulmak ister içlerindeki. Vücuda bürünmeden hayatın çok yalnız yaşandığını bilirler.
Ve bu güzel insanlar günün birinde aradıkları vücudu bulduklarında, içlerindeki bu insanlar da eşlenirler. Ellerini birbirlerine uzatıp kendi dünyalarını başka bir anlamla da boyarlar. Biriktirdikleri hayatı, kendilerini paylaşacak birine rastlamışlardır.
İşte buna aşk denir.
