DC Comics Superman ve Batman'den sonra sinemaya bir kahramanını daha taşımış,iyi etmiş.Zaten Marvel'ın neredeyse tüm önemli karakterlerini sinemaya uyarlayarak genişlemesine,Batman ve Superman'i tekrar tekrar çekerek değil,çoktan böyle yeni işlerle karşılık vermeleri gerekiyordu zaten...Türkiye'de daha önce yayınlanmadığı için buralarda pek bilinmeyen (açıkçası ben de birkaç sayı hariç düzenli olarak bir hikâyesini takip etmemiştim daha önce) bir öykü bu: Green Lantern.
Efenim,galaktik bir koruyucu güç birliğimiz var;Green Lantern Corps.Bu arkadaşlar güçlerini,gücünü evrenin irade gücünden (ki yeşil) alan yüzüklerden alıyorlar.Bulunabilen neredeyse her ırktan,yüzüğü taşımaya muktedir olanlar oluyor.Filmde görebildiğimiz üzere;iradenin zıttı-ve dolayısıyla düşmanı- da sarı renkle imgelenen korku.
Filmin geri kalanı aslında bilindik süper-kahraman-filmi tadında.Ama çizgi romandaki irade-korku olayı en baştan hoş bi derinlik kazandırıyor.Bir de hayal gücünün gerçek silah olması olayı var tabi,aslında çizgi romanına hâkim olmadığım için çok anlatamadım,anladınız siz.Görsel efektleri de beğendim bayağı.
Ha bir de insan ırkına yapılan göndermeler de hoşuma gitti.Örnek:
-Kilowog:Bunlar insan ırkı.Kendilerini evrenin merkezi sanıyorlar.
-Hal Jordan(esas oğlan):Sakin olun,benden henüz ne bekliyorsunuz ki? Kendimizi evrende yalnız hissediyorduk.
Ama sonunda dünyayı kurtaran da insan ırkı oluyor değil mi sonuçta? Heheh evrenin merkezi yine biziz yani :)
'Yazılmaya değer tek şey kendiyle çelişen insan kalbidir' diyen yazar William Faulkner bu evreni tanısa hoşuna giderdi galiba.Belki de ucundan okumuştur,bilemedim.
Bir de andları var bu arkadaşların,pazartesi ve cuma sabahları istiklal marşından önce okuyolarmış:
in brightest day,in blackest night,
no evil shall escape my sight.
let those who worship evil's might,
beware my power...green lantern's light!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder