Peki neden çizdim?
Bazen bu işin felsefesini, altında yatan nedenleri sorgulamayı seviyorum (Bir şeyler bulsam da hevesim kaybolmuyor).
Bu adamın şarkılarını seviyorum. Yolda, uyurken, şurda burda dinlemeyi seviyorum yani. Ve bir şeyler çizeceğim zaman da sevdiğim şeyleri anlatma isteği duyuyorum, bu işlerle uğraşan herkes gibi. Sevdiğim şeyler neler? Mesela Springsteen'in şarkıları. Sonuçta şarkıların resmini çizmek mümkün olmadığı için mecburen şarkıcının kendisini çiziyorsun. Yoksa kendilerini tanımam etmem, bi oturup konuşmuşluğumuz, iki el okey döndürmüşlüğümüz yoktur (şimdi "şarkılarıyla kendisini tanırsın ki" diye ek felsefe yapmayalım).
Sevdiğim şarkılar da benim duygularımın temsili değil mi nihayetinde?
Yani sonuç olarak; yine kendini çiziyorsun aslında, şarkıcı-şarkı-resim bağlantısıyla kendi duygularını vurgulamış oluyorsun.
Tanrıcılık oynuyorsun, esas konu yine sensin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder