Writing about music is like dancing about architecture. - Frank Zappa
10) John Brown - Quiet Time (2012)
9) Conor Oberst - Ruminations (2016)
8) Lola Marsh - Remember Roses (2017)
7) Beach House - B-Sides and Rarities (2017)
6) Ben Webster Meets Oscar Robertson (1959)
5) La La Land - Original Motion Picture Soundtrack (2017)
4) Morrissey - Ringleader Of The Tormentors (2006)
3) Andrew Combs - Canyons of My Mind (2017)
1) Noah Gundersen - White Noise (2017)
2017 geçen yıllara kıyasla (özellikle 2016) biraz daha sönük geçti gibi müzik açısından. Ne Rain Plans ne de Are We There gibi bir albüm geldiği gibi favorilerimden de yeni albüm kaydedenlerin sayısı azdı. Müzisyen versiyonum olarak addeddiğim Noah Gundersen, Ledges'i aratsa da (hatta geçiş albümü Carry The Ghost'u da aratsa da) fena olmayan bir albümle geri döndü ama "ben artık rok yapıcam" kafası bir miktar soru işaretleri barındırmıyor değil.
Lola Marsh ve Andrew Combs yılın önemli kazanımları. Daha önce de ara sıra dinlememe rağmen bu yıl özellikle zaman ayırdığım Morrissey de favori adamlarım arasına girdi rahatlıkla.
La La Land'i, nostaljiyi formül olarak kullanan bir film olmasına rağmen -bence- yönetmeni Damien Chazelle'in kişisel bakışını ve yorumunu hissettirdiği için bayağı sevdim. Arada sırada böyle şeyler izlemeye ihtiyacımız var; nefes aldırıcı, tazeleyici, eskinin iyi yanlarını günümüze taşıyan vs... Sevdicekten özel bir hediye olarak aldığım plak formatındaki soundtrack'i de hem mastering hem de müzik kalitesi açısından bayağı bayağı iyiydi.
La La Land'i, nostaljiyi formül olarak kullanan bir film olmasına rağmen -bence- yönetmeni Damien Chazelle'in kişisel bakışını ve yorumunu hissettirdiği için bayağı sevdim. Arada sırada böyle şeyler izlemeye ihtiyacımız var; nefes aldırıcı, tazeleyici, eskinin iyi yanlarını günümüze taşıyan vs... Sevdicekten özel bir hediye olarak aldığım plak formatındaki soundtrack'i de hem mastering hem de müzik kalitesi açısından bayağı bayağı iyiydi.
Yılın en büyük kaybı benim için tabii ki Chris Cornell'di. Aşırı beklenmedik intiharıyla aşırı beklenmedik bir zamanda aşırı beklenmedik bir şok geçirtti. Özellikle lise dönemime Audioslave ile damgasını vuranlardan biriydi. Grunge döneminden sağ salim çıkmasını geçtim, Soundgarden'ı da yeniden toplamasıyla tam gaz devam ederken böyle bir şeyin etkisi haliyle büyük oluyor. Ne demeye 52 yaşında kendini astığı -doğal olarak- tek taraflı ve yüzeysel bir bilinmez olarak kalıcak dinleyenleri için.
2018 daha hareketli geçeceğe benziyor, her şeyi geçtim yeni Arctic Monkeys albümü geliyor bir defa. mayıstaki Angel Olsen ve temmuzdaki Nick Cave konserleri şimdilik yılın konserleri olucak gibi. Turne yapmayan Tom Waits insanından da böyle ataklar gelse baya güzel olucak.
Son olarak Spotify 2017'de en sevdiğim şarkılar listesini bırakayım buraya
Mutlu yıllar. Biraz geç geldi liste bu sefer, ama en azından geldi.
Önceki listeler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder